“The most common way people give up their power is by thinking they don’t have any”
– Alice Walker[1]
We komen uit een systeemgedreven samenleving. Mensen worden ingepast in het systeem. In onze bedrijven, maar ook maatschappelijk. Omdat wij hier van jongs af aan in worden ondergedompeld, weten we niet beter. Een olifant die aan een paal gebonden wordt als jonkie, raakt doordrongen van het feit dat hij zich niet los kan maken. Dat bepaalt zijn gedrag ook als volwassenen. Terwijl hij ondertussen sterk genoeg is zich los te rukken, doet hij dat niet.
Gedreven door technologie decentraliseert de wereld in noodvaart. Informatie is 24/7 voor iedereen toegankelijk. Communiceren kun je overal met iedereen. Dat schept oneindige mogelijkheden. En zorgt voor een powershift. De grootste bottleneck is de conditionering van mensen dat ze geen macht hebben. Of niet in staat zijn aan het stuur te staan. “Ik ben niet zo ondernemend”. “Ik durf geen risico te nemen”. “Vertel mij maar gewoon wat ik moet doen”. Zo houden we onszelf en elkaar klein. Net als krabben in een mand. Wanneer één krab uit de mand probeert te klimmen, wordt deze door een andere krab naar beneden getrokken. Zo houden ze zichzelf en elkaar gevangen.
Nelson Mandela zij hier het volgende over tijdens zijn inaugurele rede in 1994:
Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.
Onze diepste angst is dat we buitenmate krachtig zijn.
Het is ons licht, niet onze duisternis die ons het meest bang maakt.
We vragen onszelf af: ”Wie ben ik om briljant, schitterend, getalenteerd en legendarisch te zijn?”
Zowaar, wie ben je om dat niet te zijn?
Je bent een kind van God. Jezelf klein maken dient de wereld niet.
Er is niets verlichts aan krimpen zodat andere mensen om je heen zich niet onzeker gaan voelen.
We zijn geboren om de glorie van God die in ons is, tot uitdrukking te brengen.
Het is niet slechts in enkelen van ons aanwezig, maar in iedereen.
En als we ons eigen licht laten schitteren, geven we onbewust toestemming aan andere mensen om net zo te zijn
Terwijl we bevrijd worden van onze angsten, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch de anderen.
[1] Dank Henk Hogeweg voor de tweet.
Voorbij uitblinken in middelmatigheid 
Hallo Edwin, via Ton Grimminck (LinkedIn) ontving ik de link naar jouw blog. Compliment! Volgens mij zijn wij het type mens dat de mening is toegedaan dat het systeem erbij gebaat is om het om te draaien. Door de mens in zijn of haar kracht te brengen, kan het systeem een transformatie doormaken waar iedereen bij gebaat is. De innovatie krijgt daardoor de ruimte en economische groei zal het gevolg zijn… Interessant!
Daar vinden wij elkaar inderdaad. Dank voor jouw reactie, Richard!